ഇക്കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളില്‍ നമ്മുടെ മീഡിയകളില്‍ വളരെയേറെ ചര്‍ച്ച ചെയ്യപെട്ട വിഷയമാണ് നാടിനു വേണ്ടി ജീവന്‍ ബലിനല്‍കിയ ധീര യോദ്ധാക്കളുടെ രക്തസാക്ഷിത്വവും അതിനു അനുബന്ധമായ സംഭവങ്ങളും. പിറന്ന നാടിനു വേണ്ടി നിണം നല്‍കി നിരഞ്ജന്‍മാര്‍ നമ്മെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചത് അവര്‍ ഏറ്റെടുത്ത അവരുടെ പ്രതിജ്ഞയുടെയും അവരുടെ കര്‍ത്തവ്യത്തിന്റെയും സംസ്ഥാപനത്തിന് സര്‍വ്വവും സമര്‍പ്പിക്കപെട്ടു എന്നതാണ്. കേവല അപദാനങ്ങള്‍ കൊണ്ടോ ,ആഘോഷങ്ങള്‍ കൊണ്ടോ ഷെയറിങ്ങുകള്‍ കൊണ്ടോ ആചരിക്കപെടേണ്ടതല്ല രക്തസാക്ഷിത്വം. മറിച്ച് അവര്‍ ഉയര്‍ത്തിയ മഹിതമായ രാജ്യ സ്നേഹത്തിന്റെ അചഞ്ചലമായ ധര്‍മബോധവും സര്‍വ്വ പരിത്യാഗവുമാണ്‌ ജനങ്ങളുടെ മനസ്സിലേക്ക് സ്വാംശീകരിക്കപ്പേടെണ്ടത്.സം‌ഭവങ്ങളിലെ വിചാരങ്ങള്‍ മാറ്റി വെച്ച്‌ വികാരാവേശങ്ങള്‍ ആഘോഷമാക്കുന്ന പ്രവണത നാള്‍ക്കു നാള്‍ വര്‍‌ദ്ധിച്ചു വരികയത്രെ.
ഇതിനനുസൃതമായി തന്നെയാണ് ഇസ്‌ലാമിലെ രക്തസാക്ഷിത്വത്തിന്റെ പേരില്‍ നടമാടുന്ന ആഘോഷങ്ങളെകുറിച്ച് സംവദിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയും ഉയരുന്നത്. വിശ്വാസത്തിന്റെ നിലനില്‍‌പിനുവേണ്ടി ധീര ശുഹദാക്കള്‍ രണാങ്കണത്തില്‍ ജീവന്‍ ബലിനല്‍കിയപ്പോള്‍ അതില്‍ നിന്നും നമുക്ക് നല്‍‌കപെട്ട സന്ദേശങ്ങളും ദൃഷ്‌ടാന്തങ്ങളും യഥാവിധി മനസ്സിലാക്കേണ്ടിടത്ത് സമുഹത്തില്‍ അപചയങ്ങള്‍ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നത് ചര്‍ച്ച ചെയ്യപെടേണ്ടതല്ലേ?
ഇതിനനുസൃതമായി തന്നെയാണ് ഇസ്‌ലാമിലെ രക്തസാക്ഷിത്വത്തിന്റെ പേരില്‍ നടമാടുന്ന ആഘോഷങ്ങളെകുറിച്ച് സംവദിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയും ഉയരുന്നത്. വിശ്വാസത്തിന്റെ നിലനില്‍‌പിനുവേണ്ടി ധീര ശുഹദാക്കള്‍ രണാങ്കണത്തില്‍ ജീവന്‍ ബലിനല്‍കിയപ്പോള്‍ അതില്‍ നിന്നും നമുക്ക് നല്‍‌കപെട്ട സന്ദേശങ്ങളും ദൃഷ്‌ടാന്തങ്ങളും യഥാവിധി മനസ്സിലാക്കേണ്ടിടത്ത് സമുഹത്തില്‍ അപചയങ്ങള്‍ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നത് ചര്‍ച്ച ചെയ്യപെടേണ്ടതല്ലേ?
മര്‍സൂഖ്‌ സെയ്‌തു മുഹമ്മദ്‌.
